Νόσος των Λεγεωνάριων

Νόσος των Λεγεωνάριων
Η Legionella pneumophila
Ειδικότητα	λοιμωξιολογία και πνευμονολογία
Συμπτώματα	πονοκέφαλος, πυρετός, βήχας, μυαλγία, ρίγος και πνευμονία
Ταξινόμηση
ICD-10	A48.1, A48.2
ICD-9	482.84
DiseasesDB	7366
MedlinePlus	000616
eMedicine	med/1273
MeSH	D007876

Η νόσος των Λεγεωναρίων ή λεγεωνέλλωση είναι οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος που οφείλεται σε λοίμωξη από βακτήρια του γένους Λεγεωνέλλα ή Λεγιονέλλα (Legionella). Περίπου το 90% όλων των λεγεωνελώσεων οφείλονται στο βακτήριο Legionella pneumophila (Λεγεωνέλλα η πνευμονόφιλος), η οποία ευθύνεται για τη νόσο των λεγεωναρίων. Άλλα είδη που προσβάλλουν τον άνθρωπο είναι τα Legionella longbeachae, Legionella feeleii, Legionella micdadei και Legionella anisa, τα οποία προκαλούν τον πυρετό Πόντιακ, μια εμπύρετη αυτοπεριοριζόμενη νόσο που μοιάζει με γρίπη. Η νόσος των λεγεωναρίων έχει θνησιμότητα που μπορεί να φτάσει μέχρι το 15%, ενώ σε νοσηλευόμενους σε νοσοκομεία μπορεί να φτάσει μέχρι το 50% αν τα αντιβιοτικά αργήσουν να χορηγηθούν.

Οι λεγεωνέλλες είναι βακτήρια που είναι υδρόβια, ενώ μπορούν να βρεθούν στο έδαφος. Η L. pneumophila έχει βρεθεί μόνο σε υδάτινα συστήματα, όπως λίμνες, ποτάμια, δεξαμενές και συστήματα ύδρευσης και ψύξης μεγάλων κτιρίων, όπου ζει συμβιωτικά με την αμοιβάδα. Μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε θερμοκρασίες ανάμεσα σε 20°C και 55°C, με ιδανική θερμοκρασία στους 35°C. Ευνοϊκοί παράγοντες για την ανάπτυξη είναι η παρουσία σκουριάς ή φυκιών. Όταν μολύνει τον άνθρωπο, το βακτήριο μπαίνει μέσα στα μακροφάγα και τα επιθηλιακά κύτταρα του πνεύμονα και αναπαράγεται μέσα στα κύτταρα.

Οι λεγεωνέλλες μεταδίδονται μέσω της εισπνοής ενός εναιώρηματος νερού ή/και χώματος το οποίο έχει επιμολυνθεί με βακτήρια. Ανάμεσα στα περιβάλλοντα που αναπαράγονται είναι οι ψυκτικοί πύργοι, οι υγραντήρες και τα μεγάλα συστήματα κλιματισμού. Το όνομά τους το πήραν επειδή η πρώτη επιδημία έλαβε χώρα το 1976 σε ένα ξενοδοχείο στη Φιλαδέλφια των ΗΠΑ, όπου συνεδρίαζε η Λεγεώνα της Αμερικής. Περιστατικά λεγεωνελλώσεων έχουν καταγραφεί σε όλο το κόσμο. Αν και μπορεί να εκδηλωθεί όλο το χρόνο, είναι συχνότερη κατά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.

Δεν υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο. Η πρόληψη εξαρτάται από την καλή συντήρηση των συστημάτων νερού. Η θεραπεία της νόσου των Λεγεωνάριων γίνεται με αντιβιοτικά. Οι συνιστώμενοι παράγοντες περιλαμβάνουν φθοροκινολόνες, αζιθρομυκίνη ή δοξυκυκλίνη. Συχνά απαιτείται νοσηλεία. Ο αριθμός των περιπτώσεων που εμφανίζονται παγκοσμίως δεν είναι γνωστός. Η νόσος των λεγεωνάριων είναι η αιτία για περίπου 2–9% των περιπτώσεων πνευμονίας που αποκτώνται εκτός νοσοκομείου. Υπολογίζεται ότι 8.000 έως 18.000 περιπτώσεις ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες απαιτούν νοσηλεία. Οι επιδημίες αντιπροσωπεύουν μειοψηφία των περιπτώσεων.